Την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010 ΚΑΙ την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010 στις 18:00 συζητάμε το βιβλίο :
Θεωρία ομάδων
Συγγραφέας: Marcus du Sautoy
Εκδόσεις: Τραυλός
Ο Marcus du Sautoy κάνει ξανά την εμφάνισή του με ένα πρωτοποριακό βιβλίο, μια λαμπρή περιήγηση σε ένα από τα πλέον εντυπωσιακά πεδία των σύγχρονων μαθηματικών: τη Θεωρία Ομάδων. O καθηγητής du Sautoy δείχνει ανάγλυφα την έξαψη και τη γοητεία που κρύβονται στην αφηρημένη ομορφιά της «σύγχρονης» συμμετρίας, στη χαρτογράφηση του μαθηματικού κόσμου, και στον αγώνα για την εξιχνίαση προτύπων χάρη στα οποία εμφανίζονται οι πρώτοι αριθμοί. Το βιβλίο είναι ένας δυναμικός συνδυασμός πλούσιας ιστορικής διήγησης, μαθηματικής καινοτομίας, και αυτοβιογραφικών στοιχείων. Το πρόβλημα των πρώτων αριθμών παραμένει ανεπίλυτο - ο αγώνας των μαθηματικών για την αποκωδικοποίηση της εμφάνισής τους, αυτή τη φορά περνά μέσα από τις Ομάδες Συμμετρίας. (Τραυλός)
Συγγραφέας: Marcus du Sautoy
Εκδόσεις: Τραυλός
Ο Marcus du Sautoy κάνει ξανά την εμφάνισή του με ένα πρωτοποριακό βιβλίο, μια λαμπρή περιήγηση σε ένα από τα πλέον εντυπωσιακά πεδία των σύγχρονων μαθηματικών: τη Θεωρία Ομάδων. O καθηγητής du Sautoy δείχνει ανάγλυφα την έξαψη και τη γοητεία που κρύβονται στην αφηρημένη ομορφιά της «σύγχρονης» συμμετρίας, στη χαρτογράφηση του μαθηματικού κόσμου, και στον αγώνα για την εξιχνίαση προτύπων χάρη στα οποία εμφανίζονται οι πρώτοι αριθμοί. Το βιβλίο είναι ένας δυναμικός συνδυασμός πλούσιας ιστορικής διήγησης, μαθηματικής καινοτομίας, και αυτοβιογραφικών στοιχείων. Το πρόβλημα των πρώτων αριθμών παραμένει ανεπίλυτο - ο αγώνας των μαθηματικών για την αποκωδικοποίηση της εμφάνισής τους, αυτή τη φορά περνά μέσα από τις Ομάδες Συμμετρίας. (Τραυλός)
1 σχόλιο:
Σχόλιο για τη Θεωρία ομάδων
Θα τολμήσω να πω ότι, για μένα, από το υπέροχο βιβλίο ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Μη έχοντας διαβάσει τον υπότιτλό του στα Ελληνικά και κυρίως τον τίτλο του πρωτοτύπου, είχα εντελώς διαφορετικές προσδοκίες, που βέβαια δεν εκπληρώθηκαν στο ελάχιστο.
Εκτός αυτού, η όποια σύγκριση με το άλλο βιβλίο του ιδίου συγγραφέα «Η μουσική των πρώτων αριθμών» είναι «πραγματικά άνισος αγώνας».
Η Θεωρία ομάδων προσπαθεί μάταια να κρατήσει μια συνοχή με την διαίρεσή της σε δώδεκα κεφάλαια και την αντιστοίχησή τους στους μήνες του χρόνου, εκκινώντας συμπτωματικά από το μήνα που διάβασα και εγώ το βιβλίο, τον Αύγουστο.
Ενώ πραγματεύεται ενδιαφέροντα θέματα, ο συγκεχυμένος τρόπος γραφής – διήγηση της ζωής του συγγραφέα, της οικογένειάς του, ανεκδοτολογική αναφορά σε ζωές άλλων γνωστών ή όχι- στο ευρύ κοινό- μαθηματικών, καταλήγει να συγχέει και να αποσυντονίζει τον αναγνώστη.
Το μεγαλύτερο όφελος του οποίου είναι η γνώση των λεπτομερειών της ζωής μαθηματικών ή μηχανικών που σχετίζονται με το αντικείμενο της συμμετρίας, όπως ο Γκαλουά, ο Ρίμαν ο Ταρτάλια, ο Κόνγουέι, ο Άμπελ, ο Λανγκράνζ, ο Λι, ο Κέπλερ, ο Σάνον και άλλοι.
Την εμφανή αγάπη του σε ότι εβραϊκό και στη συμπάθειά του στο κράτος του Ισραήλ, που δε μειώνεται από την αποστροφή του στη βασανιστική τελετουργία της περιτομής (σελ. 212) ή την προσπάθεια διακωμώδησης της πρακτικής των εξονυχιστικών ανακρίσεων ΟΛΩΝ των επιβατών, στο διεθνές αεροδρόμιο Μπεν Κουριόν (σελ. 431) θα επιθυμούσα να την αφήσω ασχολίαστη… Άλλωστε ο εικαζόμενος συντηρητισμός του συγραφέα στα πολιτικά πράγματα, γενικά, δεν ενοχλεί.
Δημοσίευση σχολίου