Λέσχη ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας. Λογοτεχνίας που έχει αφορμή ή σχέση με τα Μαθηματικά. Συναντιόμαστε στο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης στο Χαλάνδρι, μία φορά το μήνα. Κυρίως όμως λέσχη των Φίλων που συζητά μία φορά τον μήνα για ένα βιβλίο κάθε φορά. Η ίδια η ομάδα αποφασίζει το προγραμμά της.
Χώρος: Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης στη Στοά, Ανδρέα Παπανδρέου 11 (τέως Βασ. Κωνσταντίνου),εντός στοάς, 152 32 Χαλάνδρι, Τηλ 210 68 00 644-6, Φαξ 210 68 00 647.
ΠΡΟΣΟΧΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΦΑΟΥΣΤ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ" ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΞ ΥΜΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/06/2011.
Βιβλίο ενδιαφέρον για όποιον θα ήθελε να μάθει τις προσωπικές ιστορίες και τις μεταξύ τους σχέσεις, των περισσοτέρων από τους πρωτοπόρους της κβαντικής μηχανικής. Με βασική την τετράδα, Ν. Μπορ, Π. Ντιράκ, Β. Χάιζενμπεργκ και Β. Πάουλι, εξιστορείται – από κάποιον που είναι στη δεύτερη τάξη των παρυφών της πρωτοπόρας αυτής ομάδος – η δράση τους, οι συνήθειές τους, όλη η βιογραφία τους με επίκεντρο την Κοπεγχάγη και τη διετία 1932-33. Δε με ενθουσίασε όμως. Ελάχιστα αναφέρεται σε απτά προβλήματα φυσικής ή έστω παράθεση θεωριών. Επιγραμματικά θα έλεγα ότι είναι μια γραφική απόπειρα συγγραφής ενός συλλογικού βιογραφικού των πρωταγωνιστών της κβαντικής μηχανικής.
Από τα στοιχεία της βιογραφίας τους λοιπόν, αναρωτιέται κανείς ποια ήταν τελικά η επίδραση των όποιων πειραμάτων στα οποία συμμετείχαν στην κατάληξη τουλάχιστον της μισής τετράδας. Ο Χάιζενμπεργκ πέθανε το 1976 στο Μόναχο από καρκίνο, ενώ ο Πάουλι το Δεκέμβρη του 1958 στη Ζυρίχη από την ίδια αιτία. (σ.361,362)
Στην εισαγωγή, σελίδες 11-13 δίνεται μια πλήρης εικόνα όλου του βιβλίου.
Ιδιαίτερα σημαντικό και ευχάριστο είναι το Κεφάλαιο 2 «Οι εποχές των Αλλαγών». Ωραίο δομημένο, με ολιστική οπτική αποτίμηση για τη εποχή 1928-1933 στο σύνολό της, και την «αποκαθήλωση καθιερωμένων δογμάτων» παντού, όχι μόνο στην επιστήμη…
Εντυπωσιακό, αλλά όχι τυχαίο, το γεγονός ότι από τους κυρίως πρωταγωνιστές, μόνον η μόνη γυναίκα (Μάιτνερ) υπηρέτησε στον πόλεμο… Εκτός από το δεύτερο κεφάλαιο, και το Κεφάλαιο 8 (σ181-213) αποτελεί εξαίρεση στη συλλογική βιογραφία, καθώς δίνει κάποιες ουσιαστικές γνώσεις φυσικής και έννοιες φιλοσοφίας. Μάλιστα στη σελίδα 201, ηθελημένα ή όχι, ξεμπροστιάζει τον εμπνευστή της σχετικότητας, αναφέροντας την επιστολή του προς τον Μπόρν στις 4 Δεκεμβρίου 1926, « Είμαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ πεπεισμένος ότι ο Θεός δεν παίζει ζάρια με τον Κόσμο». Επιτρέψτε μου ένα τελευταίο σχόλιο καθώς ελπίζω, πως, η φίλη μας Πηγή να μη πτοήθηκε από τα καυστικά σχόλια για τη Χημεία και τους Χημικούς (σ. 119). Άραγε έχουν δίκιο, λέγοντας πως … «το σύνολο της χημείας είχε κατ’ αρχήν, επιλυθεί από την κβαντική μηχανική»;
1 σχόλιο:
Ο Φάουστ στην Κοπεγχάγη
Βιβλίο ενδιαφέρον για όποιον θα ήθελε να μάθει τις προσωπικές ιστορίες και τις μεταξύ τους σχέσεις, των περισσοτέρων από τους πρωτοπόρους της κβαντικής μηχανικής. Με βασική την τετράδα, Ν. Μπορ, Π. Ντιράκ, Β. Χάιζενμπεργκ και Β. Πάουλι, εξιστορείται – από κάποιον που είναι στη δεύτερη τάξη των παρυφών της πρωτοπόρας αυτής ομάδος – η δράση τους, οι συνήθειές τους, όλη η βιογραφία τους με επίκεντρο την Κοπεγχάγη και τη διετία 1932-33.
Δε με ενθουσίασε όμως. Ελάχιστα αναφέρεται σε απτά προβλήματα φυσικής ή έστω παράθεση θεωριών.
Επιγραμματικά θα έλεγα ότι είναι μια γραφική απόπειρα συγγραφής ενός συλλογικού βιογραφικού των πρωταγωνιστών της κβαντικής μηχανικής.
Από τα στοιχεία της βιογραφίας τους λοιπόν, αναρωτιέται κανείς ποια ήταν τελικά η επίδραση των όποιων πειραμάτων στα οποία συμμετείχαν στην κατάληξη τουλάχιστον της μισής τετράδας. Ο Χάιζενμπεργκ πέθανε το 1976 στο Μόναχο από καρκίνο, ενώ ο Πάουλι το Δεκέμβρη του 1958 στη Ζυρίχη από την ίδια αιτία. (σ.361,362)
Στην εισαγωγή, σελίδες 11-13 δίνεται μια πλήρης εικόνα όλου του βιβλίου.
Ιδιαίτερα σημαντικό και ευχάριστο είναι το Κεφάλαιο 2 «Οι εποχές των Αλλαγών». Ωραίο δομημένο, με ολιστική οπτική αποτίμηση για τη εποχή 1928-1933 στο σύνολό της, και την «αποκαθήλωση καθιερωμένων δογμάτων» παντού, όχι μόνο στην επιστήμη…
Εντυπωσιακό, αλλά όχι τυχαίο, το γεγονός ότι από τους κυρίως πρωταγωνιστές, μόνον η μόνη γυναίκα (Μάιτνερ) υπηρέτησε στον πόλεμο…
Εκτός από το δεύτερο κεφάλαιο, και το Κεφάλαιο 8 (σ181-213) αποτελεί εξαίρεση στη συλλογική βιογραφία, καθώς δίνει κάποιες ουσιαστικές γνώσεις φυσικής και έννοιες φιλοσοφίας. Μάλιστα στη σελίδα 201, ηθελημένα ή όχι, ξεμπροστιάζει τον εμπνευστή της σχετικότητας, αναφέροντας την επιστολή του προς τον Μπόρν στις 4 Δεκεμβρίου 1926, « Είμαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ πεπεισμένος ότι ο Θεός δεν παίζει ζάρια με τον Κόσμο».
Επιτρέψτε μου ένα τελευταίο σχόλιο καθώς ελπίζω, πως, η φίλη μας Πηγή να μη πτοήθηκε από τα καυστικά σχόλια για τη Χημεία και τους Χημικούς (σ. 119). Άραγε έχουν δίκιο, λέγοντας πως … «το σύνολο της χημείας είχε κατ’ αρχήν, επιλυθεί από την κβαντική μηχανική»;
Δημοσίευση σχολίου