Λέσχη ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας. Λογοτεχνίας που έχει αφορμή ή σχέση με τα Μαθηματικά. Συναντιόμαστε στο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης στο Χαλάνδρι, μία φορά το μήνα. Κυρίως όμως λέσχη των Φίλων που συζητά μία φορά τον μήνα για ένα βιβλίο κάθε φορά. Η ίδια η ομάδα αποφασίζει το προγραμμά της.
Χώρος: Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης στη Στοά, Ανδρέα Παπανδρέου 11 (τέως Βασ. Κωνσταντίνου),εντός στοάς, 152 32 Χαλάνδρι, Τηλ 210 68 00 644-6, Φαξ 210 68 00 647.
10 ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ένα γενικό, πρώτο σχόλιο είναι πως πουθενά στο βιβλίο δεν αναφέρεται ούτε βέβαια αιτιολογείται πως και γιατί ο συγγραφέας επέλεξε αυτές και όχι άλλες εξισώσεις. Επίσης σε πολλά κεφάλαια, η εξίσωση αναφέρεται μόνο στην αρχή ή απλά στον τίτλο του κεφαλαίου, χωρίς καμμία περαιτέρω, μνεία ή σύνδεση μέσα στο κείμενο του κεφαλαίου! Ακόμη το πιασάρικο «..που άλλαξαν τον κόσμο» υπάρχει μόνο στον ελληνικό τίτλο και όχι στο πρωτότυπο! Υπάρχουν σε όλο το βιβλίο και σε περιεχόμενο, βιβλιογραφία προβλήματα εκτύπωσης εμφανώς λόγω λογισμικού επεξεργασίας καθώς πολλοί»περίεργοι» χαρακτήρες λατινικού αλφαβήτου πχ με τόνο ή διαλυτικά αποδίδονται με γράμματα ελληνικού αλφάβητου που δεν υπάρχουν στο λατινικό πχ το φ. Στην ουσία τώρα, το βιβλίο είναι ενδιαφέρον. Πραγματεύεται με ωραίο τρόπο τη γνωστή ρήση του Γαλιλαίου για το βιβλίο της Φύσης και τη μαθηματική γλώσσα που είναι γραμμένο.(σελ. 13) Επίσης σχολιάζει το άλλο κλασσικό ζήτημα, υπάρχουν οι εξισώσεις πριν από μας – τον Άνθρωπο, μιλάμε για ανακάλυψη ή δημιουργία τους; (και σελ. 276) Πρωτότυπη είναι η άποψη ότι οι πρωτόγονες τελετές και οι προσευχές είναι οι πρώτες μορφές τεχνολογίας!!! (σελ. 44). Εστιάζει και αναφέρεται σωστά ότι η ύπαρξη τελικής (ενιαίας αλήθειας / ή τελικής θεωρίας) είναι ζήτημα πεποίθησης και όχι επιστημονικό συμπέρασμα. (σελ. 65). Μου άρεσε το ότι ο συγγραφέας δεν είχε ενδοιασμούς να καταδείξει / αναφέρει τις πάμπολλες μικρότητες των μεγάλων επιστημόνων, μηδέ των Νεύτωνα, Γαλιλαίου, Αϊνστάιν κλπ εξαιρουμένων- τις αντιθέσεις τους, τα μίση τους, τις κόντρες, τις αντιπάθειες κλπ. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός που δεν τονίζεται αλλά αναφέρεται σαφώς πως την περίοδο εκείνη (1700-1900 μΧ) , οι ελάχιστοι μορφωμένοι είχαν την δυνατότητα να πηγαίνουν σε πολύ μικρή ηλικία στο πανεπιστήμιο., πχ 14-18 ετών πρωτοετείς φοιτητές! Πολύ σωστή η επιφύλαξη του συγγραφέα για την επιστήμη στη σελίδα 108, και το ότι «οι αναλογίες δεν αφορούν ομοιότητες αλλά σχέσεις» (σελ. 137). Ακόμη αναφέρονται και αναδεικνύονται πολλά ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία των επιστημόνων που προσωπικά δεν τα γνώριζα πχ ότι ο Μάξγουελ πέθανε από καρκίνο στομάχου μόλις στα 48 του! Επιπροσθέτως, εύστοχα καταδεικνύει πόσο σημαντικό ήταν, από εκείνα ήδη τα χρόνια, να έχει κάποιος επιστήμονας ή κάποια θεωρία, την γενική αποδοχή της επιστημονικής κοινότητας (σελ. 167). Ακόμη ήταν πολλοί σπουδαίοι κατά τα άλλα επιστήμονες (Χερτς, Φαρανταίυ κλπ) που είχαν μια εμμονή στην πίστη τους για την ύπαρξη του αιθέρα! (σελ. 169). Εκπληκτική και εύστοχη και η ρήση του Νίτσε «Η πεποίθηση είναι μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας από το ψέμα». (σελ. 189). Τελικά, (σελίδα278) είναι η Επιστήμη μια βαθιά συναισθηματική διαδικασία; Τι λέτε;
1 σχόλιο:
10 ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ένα γενικό, πρώτο σχόλιο είναι πως πουθενά στο βιβλίο δεν αναφέρεται ούτε βέβαια αιτιολογείται πως και γιατί ο συγγραφέας επέλεξε αυτές και όχι άλλες εξισώσεις. Επίσης σε πολλά κεφάλαια, η εξίσωση αναφέρεται μόνο στην αρχή ή απλά στον τίτλο του κεφαλαίου, χωρίς καμμία περαιτέρω, μνεία ή σύνδεση μέσα στο κείμενο του κεφαλαίου! Ακόμη το πιασάρικο «..που άλλαξαν τον κόσμο» υπάρχει μόνο στον ελληνικό τίτλο και όχι στο πρωτότυπο!
Υπάρχουν σε όλο το βιβλίο και σε περιεχόμενο, βιβλιογραφία προβλήματα εκτύπωσης εμφανώς λόγω λογισμικού επεξεργασίας καθώς πολλοί»περίεργοι» χαρακτήρες λατινικού αλφαβήτου πχ με τόνο ή διαλυτικά αποδίδονται με γράμματα ελληνικού αλφάβητου που δεν υπάρχουν στο λατινικό πχ το φ.
Στην ουσία τώρα, το βιβλίο είναι ενδιαφέρον. Πραγματεύεται με ωραίο τρόπο τη γνωστή ρήση του Γαλιλαίου για το βιβλίο της Φύσης και τη μαθηματική γλώσσα που είναι γραμμένο.(σελ. 13) Επίσης σχολιάζει το άλλο κλασσικό ζήτημα, υπάρχουν οι εξισώσεις πριν από μας – τον Άνθρωπο, μιλάμε για ανακάλυψη ή δημιουργία τους; (και σελ. 276) Πρωτότυπη είναι η άποψη ότι οι πρωτόγονες τελετές και οι προσευχές είναι οι πρώτες μορφές τεχνολογίας!!! (σελ. 44). Εστιάζει και αναφέρεται σωστά ότι η ύπαρξη τελικής (ενιαίας αλήθειας / ή τελικής θεωρίας) είναι ζήτημα πεποίθησης και όχι επιστημονικό συμπέρασμα. (σελ. 65). Μου άρεσε το ότι ο συγγραφέας δεν είχε ενδοιασμούς να καταδείξει / αναφέρει τις πάμπολλες μικρότητες των μεγάλων επιστημόνων, μηδέ των Νεύτωνα, Γαλιλαίου, Αϊνστάιν κλπ εξαιρουμένων- τις αντιθέσεις τους, τα μίση τους, τις κόντρες, τις αντιπάθειες κλπ.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός που δεν τονίζεται αλλά αναφέρεται σαφώς πως την περίοδο εκείνη (1700-1900 μΧ) , οι ελάχιστοι μορφωμένοι είχαν την δυνατότητα να πηγαίνουν σε πολύ μικρή ηλικία στο πανεπιστήμιο., πχ 14-18 ετών πρωτοετείς φοιτητές!
Πολύ σωστή η επιφύλαξη του συγγραφέα για την επιστήμη στη σελίδα 108, και το ότι «οι αναλογίες δεν αφορούν ομοιότητες αλλά σχέσεις» (σελ. 137). Ακόμη αναφέρονται και αναδεικνύονται πολλά ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία των επιστημόνων που προσωπικά δεν τα γνώριζα πχ ότι ο Μάξγουελ πέθανε από καρκίνο στομάχου μόλις στα 48 του!
Επιπροσθέτως, εύστοχα καταδεικνύει πόσο σημαντικό ήταν, από εκείνα ήδη τα χρόνια, να έχει κάποιος επιστήμονας ή κάποια θεωρία, την γενική αποδοχή της επιστημονικής κοινότητας (σελ. 167). Ακόμη ήταν πολλοί σπουδαίοι κατά τα άλλα επιστήμονες (Χερτς, Φαρανταίυ κλπ) που είχαν μια εμμονή στην πίστη τους για την ύπαρξη του αιθέρα! (σελ. 169).
Εκπληκτική και εύστοχη και η ρήση του Νίτσε «Η πεποίθηση είναι μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας από το ψέμα». (σελ. 189).
Τελικά, (σελίδα278) είναι η Επιστήμη μια βαθιά συναισθηματική διαδικασία; Τι λέτε;
Δημοσίευση σχολίου