Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011
Αναβολή της συζήτησης λόγω βιβλιοπαρουσίασης
Η συζήτηση του βιβλίο "Το παράθυρο του Ευκλείδη" αναβάλλεται για τη συνάντηση του Ιανουαρίου 2012, στις 20/1/2012, την γνωστή (ώρα 18 00), καθώς την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου στις 19:00 στο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου "Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού" του Τεύκρου Μιχαηλίδη, το οποίο θα συζητήσουμε άλλωστε κατά τη συνάντηση του Φεβρουαρίου 17/2/2012, με τη συμμετοχή του συγγραφέα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Διαβάζοντας το "Παράθυρο του Ευκλείδη", Βασίλη, βρίσκεις την απάντησή σου για το ερώτημα που έθεσες στον "Κύκλο της Βιέννης". Στην σελίδα 148 βάζει ένα απόσπασμα από την "Κριτική του Καθαρού Λόγου" του Καντ, όπου διαπιστώνουμε ότι οι συνθετικές και αναλυτικές κρίσεις ορίσθηκαν από αυτόν. Όλη η εισαγωγή του έργου του στηρίζεται στην θεμελίωση αυτών των εννοιών. Μάλιστα, στην έκδοση Παπαζήση προ του 1979 που έχω (αμφιβάλλω αν υπάρχει κι άλλη), στην σελίδα 91 θέτει το ερώτημα ακριβώς όπως σου δημιουργήθηκε κι εσένα.
Ο Gauss το διάβασε πέντε (!!!!!) φορές για να αντιτάξει άποψη στον Kant (σελ. 148).Σκέφτομαι ότι όταν ξεκίνησα να το ξαναδιαβάζω πέρυσι, δεν καταλάβαινα τίποτε.....Πώς νόμιζα στα είκοσί μου ότι καταλάβαινα??????
Νομίζω ότι θα προτείνω να το βάλλουμε στην Λέσχη, μετά το βιβλίο του Τεύκρου. Συμφωνείτε???
Μια διαφορετική θεώρηση της Γεωμετρίας, άρα και του Κόσμου. Δομημένη σε πέντε Κεφάλαια το καθένα αφιερωμένο σε ένα μεγάλο μαθηματικό. Γνωστά πράγματα ειδομένα από άλλη οπτική γωνία μας δίνουν τελικά και νέες γνώσεις, πχ αναφέρεται πολύ σωστά, στη σελίδα 61, πως ο Αρχιμήδης ουσιαστικά πρωτοθεμελίωσε τον απειροστατικό λογισμό αιώνες πριν τον Leibniz και τον Newton, άσχετα αν δε χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο.
Ο συγγραφέας, Leonard Mlodinow, δε φοβάται να καυτηριάσει την οπισθοδρόμηση που έφερε η θρησκεία και κυρίως ο Χριστιανισμός, στις Επιστήμες και στα Μαθηματικά. Βέβαια παρουσιάζονται και βασικές ελλείψεις στο κείμενο, όπως στις σελίδες 101-102 όπου διαφεύγει απ’ το συγγραφέα να προσθέσει προς διευκρίνιση μία απαραίτητη γραφική παράσταση, συσκοτίζοντας το όλο νόημα.
Πάντως διαβάζοντας το βιβλίο απόλαυσα τις βιογραφίες όχι μόνο των πέντε διανοητών που αφορούν ονομαστικά τα κεφάλαια του βιβλίου αλλά και πολλών άλλων εξίσου σημαντικών διανοητών που σχετίζονται. Ομολογώ ότι αρκετά από τα στοιχεία που αναφέρονται δε μου ήταν γνωστά.
Ακόμη, ο συγγραφέας θίγει και άλλα, ευρύτερα ζητήματα. Παρουσιάζει μερικές ενδιαφέρουσες «αναλογίες» (σελ. 40), και τη συνταγογράφηση μύθων – θρύλων από τη ζωή του Πυθαγόρα, σ’ αυτή του Ιησού, αλλά και του Βούδα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η αρνητική στάση του Πυθαγόρα στην ιδιοκτησία – να τον χαρακτηρίσουμε άραγε «θρησκευτικό πρόδρομο» του Προυντόν ;
Πολύ ενδιαφέρον και το σχόλιο σχετικά με τη θεωρία των χορδών, στη σελίδα 291:
«Η χορδή συγκροτείται από το τίποτε…όμως τα απάντα συγκροτούνται από αυτές (τις χορδές)…Το γεγονός ότι οι χορδές είναι κρυμμένες λόγω του απειροελάχιστους μεγέθους τους δεν πρέπει να μας εκπλήσσει –στο κάτω – κάτω γεννήθηκαν από τη θεωρία , όχι από την παρατήρηση.»!
Δημοσίευση σχολίου